Het is 6 oktober rond 01:30 uur en Linde stapt de mat op in Lima, Peru. Ze gaat op voor het goud bij de WK -21. Na een yuko, na ongeveer 2,5 minuut, geeft ze de score niet meer weg. Daarmee kroont Linde zich tot wereldkampioen bij de junioren. Haar telefoon ontploft; vele interviews en huldigingen volgen. De rust is inmiddels een beetje wedergekeerd, daarom hoog tijd om even met Linde en John te zitten.
De WK-finale was dus midden in de nacht in Nederland, maar Linde merkte direct hoe er was meegeleefd. “Mijn telefoon ontplofte. In Heerenveen zaten ze met z’n allen te kijken achter een scherm. We hebben nog gefacetimed terwijl ik wachtte op de prijsuitreiking.” De dagen erna waren overweldigend, met huldigingen in Heerenveen en Almelo en veel media-aandacht. “Leuk, maar ook veel,” zegt ze.
In de finale nam Linde het op tegen de Duitse Niemeyer en daar had ze een maand geleden al van gewonnen bij de EK -21 (red. Linde werd daar uiteindelijk tweede). ‘Ik ging er eigenlijk wel positief in; ik had de halve finale al gewonnen en daardoor voelde ik mij heel goed’. Na ongeveer 2,5 minuut scoorde Hanstede een yuko. ‘Toen dacht ik: ja, die gaan we ook niet meer weggeven. Dus ik heb haar eigenlijk gewoon geen kans meer gegeven om dat punt terug te halen.’ Op de vraag of zij tijdens de partij al dacht aan dat, als ze het zou volhouden, goud om haar nek gehangen zou krijgen, zegt ze dat ze niet zover nadacht; alleen de gedachte dat ze het moest volhouden ging door haar hoofd.
Coach John maakte zich vooraf geen zorgen om de finalepartij. ‘Ik had er een goed gevoel over, Linde was de hele dag al goed. Het heeft best lang geduurd voordat Linde won van de Duitse, maar van de laatste 3 wedstrijden tegen haar won ze er twee en bij diegene die ze verloor was Linde eigenlijk ook al beter. Dus dat zorgde voor heel veel vertrouwen’. De sleutelpartij was namelijk de halve finale, tegen de Franse Mazzarino.
Zij heeft een hele bijzondere stijl en dat maakt het moeilijk om je erop voor te bereiden. ‘De vorige twee keren verloor Linde ook vrij kansloos van haar.’ Het was een realistisch scenario dat Linde en Lila het tegen elkaar op zouden moeten nemen in de halve finale of finale. ‘Daarom hebben we hier ook hard op getraind. Een judoka van de club, Tim Stuurman, hebben we gevraagd om te judoën zoals de Française dat doet. We hebben het continu nagebootst en daarmee ontwikkelde Linde de skills om de wedstrijd te winnen en kreeg ze het vertrouwen’. Dit toont de kracht van het collectief aan, aldus John. ‘Het is een hechte groep, die samen traint en dus ook samen in de flat midden in de nacht aan het kijken is’.
Judoka’s zeggen vaak dat alles op zo’n dag precies op zijn plek valt. Dat gevoel had Linde ook. ‘Ik voelde mij goed, de potjes gingen lekker. Ik voelde wel dat het erin zat. Maar ik probeerde niet te veel aan die titel te denken, maar om het echt partij per partij te bekijken’. Ook van der Meer wist dat het erin zat en dat het goud tot de mogelijkheden behoorde. ‘Het heeft alleen helemaal geen zin om daar aan te denken, want het is geen helpende gedachte’. Het draagt niet bij en je moet focussen op hetgeen dat op dat moment van belang is, het plan, aldus John.
Als je de erelijst van Linde erbij pakt, zie je al een indrukwekkend aantal medailles staan voor haar leeftijd. Er valt 1 ding op: ze won namelijk 7 zilveren medailles en 6 keer brons. Het aantal goud staat op 2. Het kwartje in de finales viel namelijk steeds de verkeerde kant op. In een interview met het AD geeft ze aan dat zenuwen haar vaak de medaille kostten. Daarom is ze gaan praten met een sportpsycholoog. ‘In aanloop naar de EK heeft het mij al geholpen, bij de WK al helemaal’. Linde vindt het belangrijk om het hierover te hebben. Je kan fysiek wel zo top zijn, maar als je mentaal er niet goed in staat, dan heb je daar helemaal niks aan, aldus Linde zelf.
Op naar de EK -23
Linde is dit moment alweer druk bezig met de voorbereiding op de EK-23, waar ze op zaterdag 1 november in actie komt, met Edwin Steringa op de coachstoel.
Op de vraag of ze er zin in heeft, antwoordt ze bevestigend. ‘Er liggen zeker wel weer kansen en vorig jaar werd ik daar tweede. Dus ik heb daar natuurlijk weer heel veel zin in’. Extra druk voelt ze niet, maar de wil voor de medaille is er wel.
Met een WK titel in je zak is het misschien makkelijk om te denken dat je hier ook goud pakt. John: ‘Het is verleidelijk om terug te vallen in die gedachten, maar het is belangrijk om gewoon hetgeen wat je geleerd hebt toe te blijven passen’. Je moet niet bezig zijn met randzaken en de uitkomst, gewoon knetterhard vechten, beter worden en plezier maken. Dan komt de rest vanzelf, aldus John van der Meer.
De basis
Linde legde de basis van haar carrière bij Judo Promotion Twente. Onder Rita en Ferry leerde ze de beginselen van het judo en kreeg ze door hoe leuk ze het vond. Tot op de dag van vandaag zijn ze heel erg betrokken bij de carrière van Linde. Ook Martin Evenberg heeft haar nog een periode begeleid. Elke vrijdagavond probeert ze nog terug te gaan naar JPT en daar mee te trainen. ‘Als het kan, dan ga ik altijd terug. Het is altijd heel gezellig’. Haar plan was om uiteindelijk naar Heerenveen, TalentbaseNL, te gaan om daar nog beter te worden. Iets eerder dan verwacht vertrok ze daarheen, ‘maar ik denk dat dat de goede keus was’, aldus Linde.
De rest van het jaar
De wedstrijdplanning van Linde zit nog tot het einde van het jaar vol. Als eerste komt ze in actie op de EK -23, daarna volgt de Grand Prix Zagreb en ze neemt ook deel aan de NK senioren in december. Natuurlijk wordt Linde ook gehuldigd tijdens de NK.
Wil jij de wereldkampioen junioren aanmoedigen op de NK? Schaf dan via deze link je tickets aan. Ze komt op 21 december in actie.
Judo Bond Nederland (JBN) heeft passie voor aikido, jiujitsu en judo en gelooft in de verbindende kracht van deze disciplines, die mens en samenleving versterken.